Geef ons heden ons dagelijks...

Al dat bakken van de laatste tijd helpt natuurlijk niet echt als je van plan was wat af te vallen, dus misschien moet ik daar maar eens even mee stoppen. Maar het is zo leuk om te doen... daarom bedacht ik dat ik maar weer eens brood moest gaan bakken, dat hebben we toch dagelijks nodig voor het ontbijt en de lunchpakketjes. Gisteren in mijn lunchpauze dus maar eens naar de molen gewandeld om meel te halen, en vandaag aan de slag! Ik heb een broodbakmachine, maar ik vind de vorm van het brood dat je daarin bakt niet altijd even handig. Dat maakt voor de smaak natuurlijk niet uit, maar ik vind een brood uit de oven toch nèt iets lekkerder. Dus als ik er tijd voor heb, dan maak ik het liever in de oven. Helaas had ik mijn mooie broodvorm laten verroesten, dus de broden kwamen niet meer mooi uit de vorm, het werd echt tijd om iets anders te verzinnen. Nu heb ik in de aanbieding twee nieuwe vormen op de kop getikt, en dus bakte ik vanmiddag weer eens in de oven (het deeg laat ik wel altijd door de broodbakmachine maken, dat is wel zo makkelijk). Dus morgenochtend hebben we een heerlijk boerenbrood (recept komt uit dit boek, echt niet te missen als je een broodbakmachine in huis hebt) op tafel!

en die geur... 't is jammer dat die niet op 't internet kan!

Bananenmuffins

Een tijdje geleden kocht ik een boekje met muffinrecepten. Muffins zijn snel klaar en je kunt er enorm mee variëren, en ze vallen hier altijd in de smaak! Meestal heb ik de ingrediënten om iets simpels te bakken wel in huis (al moest ik vandaag onder het maken nog snel naar de winkel rennen omdat de eieren op bleken te zijn).Vandaag probeerde ik bananenmuffins met kaneelglazuur uit. Het recept was zuivel- en glutenvrij, dus ik paste het aan naar mijn eigen ingrediënten omdat we hier -hoera!- tegenwoordig geen rekening meer hoeven te houden met dergelijke allergieën. Zo maakte ik ze:

Bekleed een muffinbakplaat voor 12 stuks met muffinpapiertjes. Meng in een kom 150 gram bloem met 150 gram fijne suiker, 1 tl bakpoeder en een mespuntje zout. Klop in een andere kom 150 gram zonnebloemolie met 6 el melk en 2 eieren tot een egaal geheel. Prak twee kleine, rijpe bananen fijn. Roer het natte mengsel door het droge mengsel (niet kloppen en niet te lang roeren, er mogen klontjes in blijven, anders worden je muffins taai in plaats van luchtig) en spatel de banaan erdoor. Verdeel dit mengsel over de muffinvormpjes en bak ca. 25 minuten in een voorverwarmde oven van 200 graden, tot ze mooi gerezen en goudbruin zijn. Laat ze afkoelen op een rooster.

Meng 2 el zachte boter, 50 gram roomkaas, 1/4 tl kaneel en 85 gram poedersuiker tot een dik glazuur en laat dit een kwartiertje opstijven in de koelkast. Besmeer elke muffin met een lepel glazuur.

Update: ik heb net geproefd, en ze zijn heerlijk! Heel mooi luchtig en een duidelijke bananensmaak. En hoewel ik de combinate kaneel-banaan een beetje vreemd vond, past het glazuur er geweldig bij! 

Met liefde gemaakt...

Wij doen hier niet echt aan Valentijn, maar het was natuurlijk wel een goed excuus om weer een taartje te versieren. Ik bedacht dat het geen grote taart moest worden, maar kleine cupcakes. Maar... ook een enthousiaste hobbykok heeft wel eens zijn mindere dagen, zo blijkt. Dit weekend was dat dus zo bij mij: de soep die ik maakte was aan de zoute kant, de broodjes die ik bakte voor het zondagse ontbijt waren wel lekker, maar niet genoeg gerezen, en ook mijn cupcakes gingen de mist in. Dat begon al bij het beslag: ik dacht dat biscuitdeeg lekker luchtig zou zijn. Dat was het ook, maar in een cupcakepapiertje blijkt het niet zo geweldig tot zijn recht te komen, het zakt aan alle kanten in en er blijft maar weinig van over uiteindelijk. Ik maakte de fondanten figuurtjes en dacht toen na over de botercreme, mooi licht lila moest die worden. Daar heb je dus maar een heeeeeeeel klein beetje kleurstof voor nodig, werd me duidelijk: mijn creme was dus veel te paars! En hij was ook nog eens te zacht en wilde niet echt opstijven, zodat ik hem niet mooi op de cakes kon spuiten. Ach, ze zijn met liefde gemaakt, en daar gaat het met Valentijn toch om? En een extra bonus: ze smaken echt veel lekkerder dan dat ze eruit zien!

Er waren trouwens ook dingen die wel goed gingen dit weekend: gisteren maakte ik lekkere pizza's voor het avondeten, en vanavond aten we lekker frietjes met gepaneerde vis zoals hier beschreven. Als je dit eenmaal geproefd hebt, eet je volgens mij nooit meer gekochte visschnitzels!

simpel, maar zooooo lekker!

Er lag nog een halve zak sperziebonen in de ijskast, dus maakte ik een lekkere salade voor de lunch. Dit is één van mijn favorieten, een ideale restjesverwerker, je kunt er van alles in kwijt. Ik vind het als we sperzieboontjes eten altijd erg jammer als er niks over blijft, want ik verheug me dan stiekem al op deze salade voor de volgende dag! Dit is de basis:

250 gram sperziebonen
250 gram cherrytomaatjes
3 hardgekookte eieren
1 à 2 eetlepels mayonaise (of een mix van mayonaise en yoghurt of mayonaise en ketchup)
peper

Maak de boontjes schoon en snij ze in tweeën. Kook ze in ruim water met een beetje zout ca. 10 minuten, dan zijn ze gaar maar toch nog een beetje knapperig en nog mooi groen. Giet af in een zeef en spoel af onder de koude kraan, en laat verder afkoelen. Was de tomaatjes en snij ze in kwarten. Pel de eieren en hak ze in grove stukken. Meng tomaten, boontjes en ei met de mayonaise en versgemalen peper naar smaak.

Zo is het erg lekker als eenvoudige lunch met een stuk brood, of bij de barbecue. Maar je kunt er ook een maaltijdsalade van maken, bijvoorbeeld door extra een uitgelekt blikje tonijn op water toe te voegen of wat gebakken kipfilet in stukjes, en wat gekookte aardappelen in stukjes of pasta. Een blikje mais erdoor is ook lekker. Wees creatief! Ik vind een salade altijd erg lekker om mee naar mijn werk te nemen, dus als jullie nog favorieten hebben, laat het me weten!

Woensdag

Woensdag is al jaren mijn vrije dag, en meestal ga ik dan 's ochtends gezellig met een vriendin op stap. Maar vandaag was Veerle nog een beetje ziek en ging nog niet naar school, en dus was het voor mij ook verplicht thuis blijven. Geen probleem, met dit grijze koude weer is er binnen genoeg te verzinnen om te doen. En dus ben ik achter de naaimachine gekropen met een paar stofjes die er al een hele tijd lagen, en ik stond ervan versteld, maar ik heb zomaar een quilttopje afgekregen! En dan heb ik ook nog koffie gedronken met mijn vriendin, thee gedronken met Veerle toen die uit bed kwam, een paar boodschappen gedaan en Isabelle op tijd uit school gehaald! Ik kan dus meer doen dan ik dacht in die paar uurtjes tijd!

Dit wordt dus mijn nieuwe tafellopertje voor de lente:

De stofjes zijn een charmpack Martinique van Moda (maat 2,5 x 2,5 inch) en een witje van Makower. Het patroontje heb ik zelf bedacht. Morgenavond ga ik naar de quiltbee bij Marij, dan heb ik tenminste ook eens wat te showen. Ik wil daar beginnen met het doorquilten en een mooi stofje voor de bies en eventueel de achterkant uitzoeken.

Na de lunch ben ik de keuken ingedoken om wat te bakken, er staan nu twee citroencakes volgens recept van Martha Stewart in de oven, ik ben heel benieuwd naar de smaak! En dan maakte ik vanochtend ook al rijstepudding klaar in de slowcooker, dat is hier één van de favoriete toetjes!

Genoeg gemaakt voor vandaag, ik ga straks eens beginnen in dit boek, dat net per post arriveerde, en waar ik een recensie over mag schrijven! Ik had toevallig net mijn andere boek uit!